تصاحب نظام پزشکی به بهای بی اعتبار کردن نام لیست امید

نظرات نویسندگان مهمان لزوما بازتاب دهنده نگاه صدای پزشکان نیست

دو روز پیش لیستی از پزشکان تحت عنوان لیست امید منتشر شد. لیستی که هرچند بعضی نامهای بزرگ و قابل احترام را در خود جای داده بود اما انتقادهای بسیاری به روش بستن لیست، نامگذاری و افراد حاضر در لیست وارد است که در اینجا بطور خلاصه به آنها میپردازیم.
نخست از نام لیست امید شروع کنیم. لیست امید نامی است که به ائتلاف اصلاح طلبان و اعتدالیون در انتخابات مجلس دهم اطلاق شد. فهرستی که در تهران بطور مطلق و در سرتاسر کشور بطور نسبی موفق شد. این موفقیت در انتخابات شوراها با همان نام ادامه یافت و تمام کرسی های شورای شهر تهران را نصیب ائتلاف اصلاح طلبان کرد. این ائتلاف، اعتبار خود را با واسطه شورای عالی اصلاح طلبان، از سید محمد خاتمی میگرفت. اکنون اما گروهی از پزشکان نزدیک به انجمن اسلامی جامعه پزشکی (نزدیک به اصلاح طلبان) اقدام به تهیه لیستی با عنوان مشابه کرده اند. در مورد این اقدام چند پرسش مطرح است که در این مقاله کوتاه به آنها پرداخته ایم.
نخست آنکه این افراد، اعتبار این نام را چگونه نصیب خود کرده اند؟ به عبارت دیگه آیا لیست نامبرده تحت نظر شورای عالی اصلاح طلبان تهیه شده؟ آیا سید محمد خاتمی لیست مذکور راحمایت کرده است؟ پاسخ هر دو پرسش خیر است! نه شورای عالی و نه شخص خاتمی هیچگونه ورودی به انتخابات نظام پزشکی نداشته اند و این افراد بصورت خودسرانه نام ائتلاف اصلاح طلبان را حق مطلق خود دانسته و با انحصارطلبی آنرا مصادره کرده اند. احتمالا این افراد، تنها خود را اصلاح طلب میدانند و حق خود دانسته اند که نام لیست را مصادره به مطلوب کنند.
پرسش دوم و اساسی تر آنست که آیا استفاده از اعتبار اصلاح طلبی و نام لیست امید برای هر انتخابات صنفی به صلاح اصلاح طلبان است؟ در فضایی که مطالبات صنفی و نه سیاسی باید اولویت نخست باشد، بالاگرفتن تابلوی سیاسی چه معنایی میتواند داشته باشد؟ آیا سیاسی کردن تشکلی صنفی منجر به تصعیف روزافزون آن نخواهد شد؟ باید جسارت کرد و به این بزرگان گفت که این سیاست بازی آنها سرکنگبینی است که در این عرصه صفرا خواهد فزود.
پرسش سوم این که آیا بالاگرفتن تابلوی لیست امید در هر انتخابات محدود صنفی، نهایتا کار را به جایی نخواهد رساند که با تکراری شدن استفاده از نام، کارایی و اثرگذاری انتخاباتی لیست امید کاهش یابد؟ از سوی دیگر ورود به هر میدان در سایه نام لیست ائتلاف آن هم بدون تایید مراجع اصلی، باعث خواهد شد ناکارآمدی احتمالی این افراد به نام لیست امید نوشته شود و در میدانهای بزرگ و کلیدی امکان بسیج مردم در پشت نام لیست از میان برود.
پرسش چهارم آن است که انتخاب این افراد با چه معیارهایی انجام شده است؟ قرار گرفتن فردی مانند دکتر سروش که ناکارآمدی او در دو سال حضورش در مجلس به اثبات رسیده چه معنایی می تواند داشته باشد؟ یا فردی مانند دکتر طبایی که بناست جای خالی جوانان را در این لیست پر کند، به اعتبار کدام سابقه تئوریک یا اجرایی نظام سلامت در این فهرست قرار گرفته است؟ پاسخ این ابهام در چند کلمه نهفته است: نزدیکی به انجمن اسلامی یا جهاد دانشگاهی! همین برای عضویت اکثریت افراد لیست، معیار اصلی بوده است. باید گفت کهنه کاران عضو انجمن اسلامی که متاسفانه شاهد موضع گیری درخوری از آنها در باب مشکلات پزشکان جوان نبوده ایم، نیروهای خود را در انجمن اسلامی و جهاد دانشگاهی به میدان آورده اند.
نیروهای نزدیک به جریان اصلاح طلبی در انتخابات اخیر در آستانه اشتباهی تاریخی قرار گرفته اند. نیروهایی که انگار خود را صاحب لیست امید دانسته و بنا دارند از سفره پیروزی لیست امید توشه ای برای خود و نزدیکانشان بردارند. کهنه کارانی که در گذشته نشان داده اند قصد ندارند مطالبات جوانان را پیگیری کنند، این بار در پشت نام ائتلافی پنهان شده اند که نه نامش به آنها تعلق دارد و نه اعتبارش. این افراد محق بودند که با نامی متعلق به خود به میدان بیایند اما تکیه بر اعتبار لیست امید، عدم امانتداری سیاسی آنها را برای من بعنوان یک ناظر سیاسی آشکار کرد. با احترام به بعضی اسامی بزرگ که احتمالا از این روند ناسالم اطلاعی نداشته اند، امیدوارم تا فرصت هست نام لیست امید از این فهرست برداشته شده و این افراد بدون انحصارطلبی و فریبکاری با اسم و رسم خود به میدان بیایند