سلام سینا ؛ از طرف تیم صدای پزشکان موفقیتت رو تبریک میگم.
– چه نمره‌ای در آزمون کسب کردی؟
– ۵۱۳
– قبل از امتحان فکر میکردی که رتبه بیاری؟
– نه، فکر نمیکردم. درسته که توی آزمون‌هایی که شرکت میکردم رتبه‌ی خوبی میاوردم، اما با توجه به مسایلی که برام پیش اومد و مدت زمان کمی که برای مطالعه داشتم، قبل از امتحان خیلی استرس داشتم و فکر نمیکردم چنین نتیجه‌ای بگیرم.
– برای امتحان رزیدنتی از چه زمانی به طور جدی شروع به خوندن کردی؟
– من تا ۱۵ مهر اینترن بودم. بعد از آن مرخصی گرفتم و به طور جدی شروع به خوندن کردم.
– به طور متوسط روزی چقدر درس میخوندی؟
– بین ۹ تا ۱۱ ساعت. ماکزیمم ساعتی هم که در یک روز خوندم ۱۲ ساعت بود.
– زمانی که صبح‌ها بیمارستان میرفتی به چه صورت مطالعه داشتی؟
– من از زمان استیجری برای آزمون دستیاری مطالعه داشتم. برای اغلب بخش‌ها کتاب‌های پارسیان رو تقریبا به طور کامل خونده بودم. در زمانی اینترنی هم که مطالعه داشتم.
– رتبه کنکور و علوم پایه و پره اینترنی رو هم اگه تمایل داری برامون بگو.
– کنکور رتبه ۹ کشوری، علوم پایه رتبه ۶ و در پره اینترنی هم نمره ۱۶۵ رو کسب کردم.
– پس با این حساب همیشه درس‌خون بودی و این نتیجه دور از ذهن نبود.
– درسته که مطالعه و پایه قوی مهمه. اما به نظر من امتحان دستیاری، امتحان دو سه هفته‌ی آخره. یعنی تمام مدت مطالعه باید خودت رو به گونه‌ای آماده کنی که دو سه هفته آخر بتونی جمع‌بندی مناسبی داشته باشی و از لحاظ روحی هم افت نکنی.
سواد پایه‌ای خوب از یک نفر رتبه ی ۲۰ / ۳۰ / ۴۰ نمیسازه، فقط کمک میکنه که راحت‌تر
جمع‌بندی کنی.
– میتونی یک روز از این مدت مطالعه‌ی خودت رو برامون شرح بدی؟
– من هر روز بسته به ساعتی که شب قبلش خوابیده بودم بین ساعت ۸ تا ۱۰ صبح از خواب بیدار میشدم، صبحانه میخوردم و نیم ساعت بعد سراغ درس میرفتم.
همسرم در کنارم بود و خیلی به من کمک میکرد،
ظهرها هم ایشون ناهار رو آماده میکرد و من اکثر اوقات روی همان میز مطالعه غذا میخوردم.
بعد از ظهر بعضی روزها نیز استراحت کوتاهی میکردم.
به صورت کلی، در زمان بیداری به جز درس خواندن، فقط ۲ تا ۳ ساعت رو به کارهای دیگه اختصاص میدادم.
– استفاده‌ات از موبایل به چه صورت بود؟
– من ۱۲-۱۱ ساعتی که درس میخوندم به طور کامل مفید بود و در اون تایم از موبایلم استفاده نمیکردم.
اما بعد از درس، شبکه‌های مجازی و به خصوص اخبار روز رو دنبال میکردم.
– در این مدت تفریح هم داشتی؟
– تقریبا میتونم بگم که نه اصلا نداشتم. در این مدت ۶ ماه من از همه چیز برای درس زده بودم.
– جواب‌های نادرستت در آزمون به دلیل بی‌دقتی بود یا سوال ایراد داشت؟
– عمدتا ناشی از بی‌دقتی و کم‌خوابی و استرس بود. البته یک تعدادیشون رو بد نبودم ولی تعداد
غلط هام بیشتر از اونا بود.
– فکر میکنی استرست بیشتر به چه علت بود؟
– راستش من از زمان کنکور آدم کمال‌گرایی بودم و همیشه با ایده‌آلی که در ذهنم بود فاصله داشتم. علت استرسم قبل از آزمون این موضوع بود.
اما الان از نتیجه به دست اومده واقعا راضی و خوشحالم.
– منابعت برای امتحان چه کتاب‌هایی بود؟ میشه درس به درس برامون توضیح بدی؟
– از زمان استیجری اغلب پارسیان میخوندم. بعد از چاپ گایدلاین های جدید، به ویژه برای دروس داخلی از این کتاب‌ها استفاده میکردم. برای اطفال از اول گایدلاین همراه با یک سری تغییرات از پارسیان رو مطالعه کردم.
زنان از ابتدا گایدلاین، جراحی از اول استیجری تا خود امتحان رزیدنتی پارسیان.
برای مینورها بیشتر تاکیدم روی تست های دکتر کرمی به همراه تست های قطب پره اینترنی بود.
البته نورو و عفونی رو نزدیک امتحان کامل دوره کردم؛ نورولوژی از پارسیان و عفونی از گایدلاین.
– برای درس خوندن چه توصیه‌ای به بچه ها داری؟
– اولین نکته که به نظر من خیلی مهمه، “شباهت خوانیه” . یعنی فصول مشترک از دروس مختلف رو همراه باهم مطالعه کنیم. البته در دور اول و دوم انجام این کار سخته، چون باید برای انجام این کار به یک حدی از تسلط برسیم.
ولی در دورهای بعدی قابل انجامه، به نتیجه نهایی هم بسیار کمک میکنه.
دومین نکته “تاکید بر تست‌ها” است، من حتی اگر ۲۰ بار هم گایدلاین گوارش رو میخوندم باز هم نکاتی از زیر چشمم درمیرفت که این نکات فقط و فقط با تست زنی مکرر در ذهن آدم قرار میگیره.
سومین نکته استفاده از سوالات “ارتقا و بورد” به ویژه در دروس داخلی و جراحی عمومی.
معمولا از همان مباحث، سوالات ساده تری در آزمون دستیاری طرح میشود و بسیار اثربخش است.
آخرین نکته هم استراحت و خواب کافی به خصوص هفته‌ی آخر است.
شدت نگرانی من به حدی بود که میخواستم دو سه روز آخر اصلا نخوابم که خدا رو شکر چنین اشتباهی رو مرتکب نشدم.
– آیا به نظرت استاندارده که سوالات امتحان‌های ارتقا و بورد رزیدنت‌ها برای آزمون دستیاری یک پزشک عمومی استفاده بشه؟
– قطعا استاندارد نیست. ولی درست و غلط رو من تعیین نمیکنم. اما بله، متاسفانه چند ساله که داریم به این جهت پیش میریم.
به صورت کلی هم اگه بخوام به این موضوع اشاره کنم، آزمون این دوره در مقایسه با آزمون‌های سال‌های اخیر استانداردتر بود. سوالات در محدوده متوسط طرح شدن و سوالات خیلی سخت و بی‌منطق در این امتحان کمتر از همیشه بود.
– آیا در این مدت دچار بحران یا خستگی شدی؟
– بله. در دوران کنکور هم بعد از عید خیلی خسته شده بودم. در این مدت هم حدود ۴۰ – ۳۰ روز فرسایشی شده بود و به سختی درس میخوندم.
– اگه به اون دوران برگردی دوست داری چه کارایی انجام بدی؟
– اگر برمیگشتم حتما در طول هفته چند ساعت رو به خودم اختصاص میدادم تا کاری که به آن علاقه دارم مثل ورزش رو انجام بدم.
البته باید بگم که من از درس خوندن هم خیلی زیاد لذت میبرم.
– چه رشته ای میخوای انتخاب کنی؟
– من از دوران استیجری که به فکر رتبه نبودم، به رادیولوژی علاقه زیادی داشتم؛ به ویژه رادیولوژی اینترونشنال.
– علتت برای انتخاب نکردن رشته های ماژور مثل داخلی و جراحی چه موضوعیه؟ به نظرت این رشته‌ها در ایران جایگاه مناسبی دارند؟
– اتفاقا رشته داخلی رو دوست دارم و با اساتید این رشته مشورت هم کردم. در واقع برای یک اینترنیست ماهر شدن، به یک تیم قوی و حرفه ای شامل تخصص‌های دیگر و پاراکلینیک خوب نیازه که تحقق همچین چیزی در کشور ما کمی دشواره. اگر شرایط ایده‌آل بود به این رشته‌ها حتما فکر میکردم.
– اینکه باید ۴ سال دیگه درس بخونی بعدش هم طرح بری و … تو را آزار نمیده؟
– راستش رو بگم همونطور که قبلا اشاره کردم من واقعا از درس خوندن لذت میبرم. به ویژه خوندن دروسی که به اونا علاقه بیشتری دارم؛ مثل رادیولوژی.
– آیا با علاقه وارد رشته پزشکی شدی یا به خاطر شرایط این رشته بود؟
– من از اول همه چیز رو با علاقه شخصی انتخاب کردم و خیلی هم راضی هستم.
– تا حالا به مهاجرت فکر کردی؟
– نه. در واقع فکر کردم ولی به این نتیجه رسیدم که فعلا مهاجرت برای من مناسب نیست.
مهاجرت کردن ابعاد زیادی داره و از همه لحاظ باید آمادگیشو کسب کنی، من فعلا چنین تصمیمی ندارم.
– از بین اساتید، الگویی داشتی که در پزشکی الهام بخش باشند؟
اساتید زیای بودند؛ ولی بیشتر از همه میخوام از استاد تسلیمی اتند گوارش بیمارستان امام و اساتید بخش جنرال علی‌الخصوص استاد خواجوی، استاد کریم پور و استاد عباس زاده تشکر کنم.
– برای دانشجویان پزشکی چه توصیه ای داری؟
– همیشه در ذهنشون باشه که خوب امتحان دادن با پزشک خوب شدن با هم فرق میکنه،
برای این دو هدف باید به طور جداگانه تلاش کنند.
– به عنوان حرف پایانی نکته یا حرفی اگه باقی مونده برامون بگو.
جا داره در آخر از مادر عزیزم که دیگر در بین ما نیستند و همیشه برای موفقیت من فداکاری کردند و من موفقیت‌هایم را مدیون ایشون هستم و پدر بزرگوارم و همسر عزیزم که در این راه مرا حمایت و پشتیبانی نمودند، تشکر کنم
روحشان قرین رحمت و آرامش؛
مرسی از وقتی که در اختیار صدای پزشکان قرار دادی، امیدوارم همیشه موفق باشی.
پاسخ بدهید
اولین نفری باشید که نظر می دهید