به یاد ماندنی ترین یادگاری‌های دریافتی از بیماران

عیدها زمان‌هایی برای یادآوری افراد خاص زندگی ما هستند، از خانواده و دوستان گرفته تا افرادی که مراقب سلامت ما هستند. درنتیجه احتمال زیادی دارد که در این ماه، پزشکان یادگاری‌های ارزشمندی از بیمارانشان دریافت کنند.

ما از پزشکان و سایر خدمت‌کنندگان حوزه‌ی سلامت درمورد به‌یادماندنی‌ترین هدایایی که در سال‌های گذشته دریافت کرده‌اند پرسیدیم. برخی از آن‌ها بسیار دلگرم‌کننده‌اند و برخی بسیار عجیب، اما همه‌ی آن‌ها به دلیلی به یاد ماندنی هستند.

معمولا مراقبین سلامت یک هدیه‌ی ساده را به یک گنج ماندگار تبدیل می‌کنند. این در مورد پرستار خانگی مردی که به تازگی تحت جراحی حنجره قرار گرفته بود صدق می‌کند.

“او یک کشاورز قدیمی بود و در خانه ماندن برای او سخت بود. اغلب اوقات او را در حیاط در حال خرد کردن چوب چدار با چاقوی جیبی اش پیدا می کردم. ماه دسامبراز راه رسید و او خانه‌نشین شد. درحالی که روی صندلی گهواره‌ای کنار آتش نشسته بود گفت: برایت چیزی دارم. آن چیز یک صندلی گهواره‌ای مینیاتوری چوبی بود با یک پشتی حصیری. طولش حداکثر ۶-۷ اینچ بود و یکی از نفیس‌ترین کارهای دستی‌ای که دیده بودم روی آن انجام شده بود. من نامش را زیر صندلی نوشتم، و آن صندلی از یک طوفان مهیب جان سالم به در برد و در دکور من باقی ماند. ارزش آن از تمام چیزهایی که تابه‌حال گرفته‌ام برایم بیشتر است.

یک پزشک خانواده دلارهای نقره‌ای را که یک بیمار به عنوان انعام به او می‌داد به خاطر آورد.

برای من اخلاقی نبود که «انعام» دریافت کنم، اما اگر امتناع می‌کردم منجر به فورانی از ناسزا می‌شد. گرفتن یادبودهای قدردانی راحت‌تر از نفرین شدن بود. من هنوز آن دلارهای نقره را دارم هرچند هیچ‌گاه قیمت آن ها را برآورد نکرده‌ام. اشیاء شخصی‌تر را پس از مرگش به پسرش پس دادم.

در همان زمان، پسر من به عنوان یک پیک در فروشگاه محلی کار می‌کرد. وقتی با توجه به سیاست‌های مغازه از دریافت این دلارهای نقره امتناع کرد، همان نفرین‌ها گریبانش را گرفت.

یک نورورادیولوژیست که به تازگی بازنشسته شده یادگاری را که پدرش گرفته بود به یاد آورد.

او گفت: «پدر من یک جراح بود، و یکی از بیمارانش یک راکون نمک‌سود برای جشن شکرگذاری به او داد. بسیار هم خوشمزه بود».

یک پزشک خانواده، یادگار به‌یادماندنی‌ای از جانب همسر یک بیمار پاراپلژیک که فوت شد را بیان کرد:

او برای من نامه‌ی اثرگذاری درباره‌ی طب تسکینی‌ای که برای شوهرش به کار برده بودم نوشت، در حالی که در آن زمان عبارت «طب تسکینی» هنوز یک اصطلاح پزشکی نبود.

یک متخصص گوش و حلق و بینی از هدیه‌ای می‌گوید که یک جانباز نیروی دریایی سالخورده زمانی که در هاوایی چیف رزیدنت بود به او داده است. او سرطان راجعه سر و گردن داشت و پروگنوزش خوب نبود.

«من در یکشنبه‌ی عید پاک او را سر راند دیدم و برایش یک بشقاب کالباس عید پاک برای شام بردم. او به فروشگاه هدایای بیمارستان رفته بود و برای من یک ماگ قهوه گرفته بود. روی ماگ کارتون یک خانم دکتر با روپوش سفید بود که نوشته بود: برای بوییدن رزها درنگ کن. این کار اشک به چشمان من آورد و هدیه‌ی عزیزی برای من بود. او به فیلیپین بازگشت و مدت کوتاهی پس از آن فوت کرد.

یک چشم پزشک پاسخ داد که تمام هدایای بیماران را با قدردانی پذیرفته و نگه داری کرده است:

«به یاد ماندنی ترین هدیه های من از طرف بیمارانم در کلینیک رایگان شهر بود. یک جعبه ی جواهر کوچک از طرف یک جنتلمن بسیار سالخورده، یک وزنه‌ی کاغذ پلاستیکی ۴ اینچی که به شکل یک جواهر بنفش بزرگ ساخته شده بود و سی خودکار پلاستیکی ارزان چون: «دکتر، به نظر میاد هیچوقت نمی تونی خودکاراتو پیدا کنی».

یک پزشک خانواده گفت که به یادماندنی‌ترین هدیه را از بیمار دوقطبی‌اش گرفته است.

او برای من یک پیراهن دوسایز کوچک تر و یک کفش سه سایز کوچک تر از یک مغازه‌ی ارزان‌فروش گرفته بود.

یک پزشک در توییتر گفت که تعدادی از بیمارانش متوجه خشونت حرکاتش شده بوده اند: چهار بیمار مختلف من برایم کرم‌های مرطوب کننده آورده بودند. به نظر می رسد که باید دست‌های زبر شده با الکل خود را برای معاینه‌ی بیماران لطیف‌تر کنم.

بهترین هدایا:

بسیاری از پزشکان در اینستاگرام از هدایایی نام بردند که نشان می‌داد فکر زیادی پشت آن ها بوده است و کاربرد فراوانی هم برایشان داشته است:

یک کیت بخیه

یک استتوسکوپ لیتمن (چندین بار)

یک فشارسنج diamod deluxe

یک میکروسکوپ

فراموش نکنید که پزشکان نیز انسانند. بسیاری از کامنت‌های اینستاگرام به هدیه‌های بسیار مورد نیاز دریافتی از همکاران و بیماران اشاره داشت، که نشان می‌داد پزشکان نیز انسان هستند:

-جوراب

-خواب

-آنکال نبودن

-سگ

-گذراندن وقت با خانواده

ترجمه: دکتر مهسا محمدپور

منبع: MEDSCAPE