وای به روزی که بگندد نمک!

دکتر حریرچی بعد از پاک کردن مکرر عرق در کنفرانس مطبوعاتی همراه با سخنگوی دولت و سرفه کردن بدون محافظت در گفت و گوی ویژه ی خبری، در یک پیام تصویری صمیمی اعلام کرد که: “من هم کرونایی شدم!”

در هر دوی این تصاویر دکتر حریرچی از کنترل شدن کرونا سخن گفت، از کم خطر بودن آن و البته اصول حفاظت شخصی. اگر قبل از شناسایی کرونا ویروس ایشان در قم مبتلا شدند، حرفشان در باب تشخیص زودهنگام و به موقع کرونا زیر سوال است.‌ فارغ از دلیل مبتلا شدن ایشان، اصول قرنطینه ای که ایشان و همکارانشان همه جا می گویند، توسط خود ایشان چرا رعایت نشد؟ حضور در بین خبرنگاران و اعضای دولت با سرفه و تب و بدون ماسک؟ از همه ی اینها که بگذریم، طبق الگوریتم درمانی ارائه شده توسط وزارت بهداشت، انجام تست تشخیصی فقط در افراد بستری باید انجام شود و انجام تست در بیماری که بنا بر الگوریتم دلیلی برای بستری ندارد، اساسا توصیه نشده است.

قاعدتا اگر همه چیز سر جایش بود، جناب حریرچی که آرزوی بهبودی هر چه سریعتر برایشان می کنیم، دیگر نباید به برج دوقلوی شهرک غرب بر می گشت. کسی که نمی تواند اصول بهداشتی را رعایت کند چرا باید مسئول حفاظت از جان میلیون ها ایرانی باشد؟ کسی که تمامی توصیه های خودش را زیر پا می گذارد، چگونه می تواند مسئول حفاظت از جان دیگران باشد؟ اما از آنجایی که خیلی چیزها سرجایش نیست، این ابتلا می شود نشان افتخار. زیبا نیست؟

وقتی سالهای سال بدون در معرض پرسش قرار گرفتن، بدون به چالش کشیده شدن و بدون در معرض انتقاد قرار گرفتن فقط مسئولیت داشته باشی و پاسخگو نباشی، هر چه که 《فکر می کنی》 درست است را به جای 《درست》 می نشانی. هیچ وقت از خودت نمی پرسی که این حرکت چه معنایی برای دیگران می تواند داشته باشد؟ معنای هر حرکتی نزد توست. نیازی به هیچ دیگری ای نیست.

جالبتر در این اوضاع، خبرنگاری است که فردای این ویدئو با دکتر حریرچی حرف زد و از این شبهات، هیچ نپرسید. او هم در بازی “من هم کرونایی شدم!” شرکت کرد و خندید. خبرنگار ها و روسای آنها، شاید اگر دکتر حریرچی را قبل ترها به چالش کشیده بودند، امروز دکتر حریرچی در آن سوی مرزها در برنامه ی daily show مورد تمسخر قرار نمی گرفت. اشتباه Trevor Noah -مجری daily show – اما آنجا رقم خورد که پیش بینی کرد دکتر حریرچی صندلیش را از دست خواهد داد. او نمی دانست که در این دیار خیلی چیزها سر جایش نیست!