اگر خانواده ای با توان مالی بسیار قوی ندارید فرزندانتان را به سمت رشته پزشکی هدایت نکنید! پزشکی را انتخاب نکنید!

نظرات نویسندگان مهمان لزوما بازتاب دهنده نگاه صدای پزشکان نیست

حساب کاربری نظام پزشکی در توئیتر نوشت: در طی ده ماه گذشته از شیوع کرونا ۲۰۰ پزشک جانباخته‌اند و ۳۰۰۰ پزشک مهاجرت کرده‌اند! بله درست متوجه شدید یعنی تنها و تنها  طی ده ماه اخیر ۱۵ برابر شهدای پزشک کرونا ما مهاجر شرایط بسیار بد پزشکان بویژه جوانپزشکان از ایران به ان سوی اب ها داشتیم

علت چیست؟ واقعا علت چیست؟ رشته ای که همه ساله قریب به اتفاق شرکت کنندگان در کنکور سراسری ارزوی قبولی دران را دارند، رشته ای که ارزوی قبولی اکثریت قریب به اتفاق کنکوری های رشته تجربی و خانواده هایشان است؟چه کردیم و چه بلایی سر جوانپزشکان امده که به فکر مهاجرت از وطن و خاک خود میوفتند؟ حتما میدانید مهاجرت به کشور غریبه جزو ۵ استرس بزرگ زندگی هر فردی است؟ چه بلایی سر ان ها امده که حاضر به پذیرش چنین استرس بزرگی هستند؟

بی هیچ شکی و بی هیچ تعارفی قبول شدگان در رشته پزشکی جزو باهوش ترین و با استعداد ترین و پرتلاش ترین و پر پشتکارترین جوانان این مرز و بوم هستند و بی شک جزو نخبگان علمی هر کشورو به قول مقام معظم رهبری بالاترین سرمایه هر کشوری نیروی انسانی ان کشور است و چه سرمایه ای بالاتر از نیروی نخبه انسانی؟ حال چه شده که این سرمایه گرانبها این چنین رها شده! حفاظت از این سرمایه ها باید اولویت هر کشور و بویژه وزارت بهداشت و درمان و اموزش پزشکی ان کشور باشد.

بگذراید زندگی یک جوانپزشک را در نهایت واقعیت و بی کم و کاست برایتان از صفر تا صد بازگو کنم.

الف: وی در دوران تحصیل ودر مقاطع مختلف ابتدایی، راهنمایی، متوسطه همواره جزو برترین دانش اموزان به لحاظ علمی بوده است

ب:  در حوالی ۱۸ سالگی وی یک امتحان سخت به اسم غول کنکور را پشت سر گذاشته و از بین صدها هزار داوطلب تجربی عاشق پزشکی میتواند جزو دو سه هزار نفری باشد که پزشکی قبول میشوند( البته الان به لطف انواع دانشگاه ازاد و بین الملل و….تا ۷ الی ۸ هزار اول نفر نیز پزشکی قبول میشوند) ولی ما اون هزار نفر اول واقعی ( بدون در نظر گرفتن انواع سهمیه های دخیل در کنکور) را در نظر میگیریم، رتبه خود من ۲۱ منطقه ۲ و ۶۰ کشوری بوده است

ج: پس از قبولی در رشته پزشکی وی باید حداقل ۷سال بطور شبانه روزی و مستمر دروس سخت و طاقت فرسا و جان کاه پزشکی  به همراه کشیک های سخت  دوره اینترنی را بارها و بارها بخواند و در این بین امتحانات متعدد درون دانشگاهی و جامع را برای ارزیابی از کیفیت خود بگذراند و به سن ۲۵ سالگی برسد وی تا کنون تنها درامدی که داشته پرداخت حقوق دوره اینترنی( یک و نیم سال اخر دوران پزشک عمومی) است که عددی بین ۷۰۰ تا ۹۰۰ هزارتومن ماهیانه است. بله همین قدر کم و باور نکردنی

د: در اینجا دانشجویان پزشکی پس از فارغ التحصیل از پزشک عمومی با سن ۲۵ سال به دو گروه اکثریت و اقلیت تقسیم میشوند.اکثریت همان هایی هستند که باید به طرح عمومی در ناکجا اباد و دورافتاده ترین و محروم ترین مناطق کشور بروند جایی که خیلی ها اگر گنج هم گم کرده باشند شاید حاضر نباشن پایشان  را انجا بگزارند و حقوقی ماهیانه حدود ۵ میلیون تومان دریافت میکنند بله باور نکردنی است اما واقعیت محض است و گروه اقلیت ان هایی هستند که بدلایل مختلف من جمله جزو ۱ تا ۳٪ بهترین ها دوره عمومی بودن و یا متاهل بودن و یا داشتن سهمیه خاص میتوانند یک بار قبل از شروع دوران طرح عمومی در امتحان تخصص شرکت کنند که من نیز به لطف خدا جزو ان دسته از اقلیت ها بودم و توانستم قبل شروع طرح عمومی در امتحان تخصص شرکت کنم

ن: امتحان تخصص غولی به مراتب سخت تر و بزرگ تر و پر استرس تر از کنکور است. چه انکه اگر در کنکور با صدها هزار داوطلب از هرنوعی رقابت داشتی اینجا با هزاران پزشک و نخبه و باهوش و با پشتکار و با اراده طرف هستی و بسیار کار سخت تر است.ولی در سن ۲۵ سالگی باید یکسال دیگر بکوب درس بخوانی تا موفق شوی جزو قبول شدگان امتحان تخصص باشی.جزو دو سه هزار نفر اول از بین حدود ۱۷ تا ۱۸ هزار پزشک شرکت کننده

و: فرض کنیم وی ( جوانپزشک)جزو اقلیت بوده و در امتحات تخصص نیز قبول شده است. حال به او دستیار تخصص میگویند با حقوق اگر مجرد باشد حدود ۲۷۰۰ و اگر متاهل باشد حدود ۳۵۰۰ در سال ۱۳۹۹. با این حقوق که معادل حقوق کف کارگری مصوب در وزارت کار و رفاه اجتماعی است باید تا ۲۹ سالگی و برخی رشته تا ۳۰ سالگی گذران عمر کند. وی به ۲۹ سالگی رسیده و هیچ اندوخته ای ندارد و و اگر خیلی هنر کرده باشد فقطو فقط به کسی بدهکار نیست وگرنه با ان حقوق بخور و نمیر نیز خیلی سخت است.

ه: حال او متخصص است و باید به دوره طرح تخصص برود به مدت تقریبی ۴ سال مجددا باز هم به مناطق دورافتاده و محروم، حقوق وی طی این مدت حدود ۷ میلیون میباشد و البته کارانه ای نیز باتوجه یه میزان فعالیتی که در تشخیص و درمان بیماران داشته به وی تعلق میگیرد البته با تاخیر ۱۲ تا ۱۴ ماهه، یعنی الان کار کنی حدود ۱۴ ماه بعد کارانه ان را میگیری،البته با انواع کسورات و پلکان و مالیات که اخرش چیزی که دستتان را میگیرد عملا تنها و تنها خرج یک زندگی بسیار بسیار ساده را کفاف میدهد

ی: بلاخره در سن ۳۴ سالگی خلاص میشود  و هیچ اندوخته ای ندارد. قصد مطب شخصی زدن میکند با چه سرمایه ای باید مطب بزند و دستگاه بخرد؟و جدا از ان شرایط بسیار سخت تاسیس مطب خود ۷ خوان رستمی است که باید بگذراند با هیچ سرمایه  و اندوخته ای از قبل، آیا میدانستید تعرفه ویزیت پزشک متخصص در بخش خصوصی برابر  است با تعرفه پیراشگر اصلاح موی مردان ؟ ایا میدانستید تعرفه ویزیت پزشک عمومی در بخش خصوصی حدود ۷۰٪ تعرفه پیراشگر اصلاح موی مردان است؟ ایا میدانستید حق العمل یک جراح متخصص برای یک عمل اپاندیست و انواع عمل های پیچیده با انهمه خطرات و مسولیت و انهمه علم دانش برای انجامش و اینکه با جان ادمی سروکار دارد از حق الزحمه یک املاکی برای معامله یک ملک و یا از حق الزحمه یک ارایشگر برای ارایش عروس و یا حق الزحمه یک صافکار برای صافکاری یک خودرو و انواع چنین مثال هایی در مشاغل مختلف کمتر است؟ اری او جوانپزشک است، با سن ۳۴ سال، با سابقه علمی و هوشی و تلاشی بسیار درخشان. ایا میدانستید در طرح تحول سلامت حق کار در بخش خصوصی از وی گرفته شده است؟ ایا میدانستید برخلاف گفته بسیاری از مسولان تعرفه سلامت و پزشکی در ایران به نسبت درامد ناخالص تولید ملی نسبت به بسیاری از کشورهای جهان و منطقه پاایین تر است؟ ایا میدانستید برخلاف تبلیغات ناصواب و پر از خطای رسانه ملی ایران اسلامی عزیز به نوعی جهنم پزشکان است.ایا میدانستید که ارزش  تعمیر خودرو و یا اصلاح و ارایش و یا معامله ملک و امثالهم از ارزش جان ادمی در ایران بیشتر است؟

اری بردار یا خواهر عزیز، فرار از جهنم به تحمل استرس بزرگ غربت می ارزد( البته نمیتوان گفت تمام علت مهاجرت این مسله است اما به جرات میگویم بخش عمده ای از ان است)

حال فرض کنید او بخواهد این بین ازدواج کند و به قول مقام معظم رهبری فرزند اوری کند. با کدام پول؟ با کدام سرمایه؟ با کدام حمایت؟

میدانم همه این مطالب را مسولان میدانند چون اگر ندانند عجیب است ولی عامه مردم نمیدانند. امید انکه عامه مردم برای جلوگیری از خروج سرمایه انسانی وغیر قابل جایگزین کشورشان کاری کنند.