تصمیم جدید وزارت بهداشت: پاداش با طعم مجازات

این روزها انتشار نامه ای که به امضای وزیر بهداشت و معاون او رسیده سر و صدای زیادی به پا کرده است. ابلاغیه ای که حاوی فرمولی برای محاسبه زمان طرح است. فرمولی که بر اساس میزانی از طرح پزشکی عمومی ( یا سربازی) که فرد گذرانده و البته محل آن، عددی به دست می دهد و این عدد، مدت زمان طرح هر فرد بعنوان متخصص را روشن می سازد.

به نظر می سد بیشترین آسیب از این فرمول را  دستیارانی خواهند دید که بصورت مستقیم وارد دوره تخصص شده اند. دانشجویانی که به دلیل شایستگی هایی که داشته اند، اجازه ادامه تحصیل بدون وقفه در دوره دستیاری را یافته اند. در واقع این افراد بعنوان نخبگان نظام سلامت، قرار بوده مورد تشویق و حمایت قرار گیرند و این امکان ادامه تحصیل هم، شکلی از این حمایت ها بوده است. حمایت هایی که چند سالی است با تصمیم متولی نظام سلامت عملی شده است. اما در فاصله چند سال، اکنون خبر می رسد که این نخبگان، با مصوبه ای تازه قرار است مجازات شوند. چنان که به نظر می رسد این پزشکان قرار است به دستاویز آنکه مورد حمایت قانونی دولت برای ورود مستقیم به مقطع تخصص قرار گرفته اند، ۴ سال بیش از دیگران به طرح اجباری فرستاده شوند. در این شرایط و در این فضای پر ابهام، پرسش مهم بسیاری از پزشکان این است که چنین تصمیمی با چه انگیزه ای گرفته شده؟ هر چند تا تاکنون وزارت بهداشت توضیح روشنی درباره این نامه نداده اما احتمالا دولت به دلیل نیازی که به پزشکان عمومی طرحی برای خدمت اجباری در کشور دارد، این رویه جدید را در دستور کار قرار داده است. در واقع به نظر می رسد سیاست وزارتخانه استفاده از حداکثر نیروی طرحی ممکن در مقطع پزشکی عمومی و کم رنگ کردن تدریجی و تلویحی قانون استریتی است. 

بسیاری از کارشناسان و ناظران در عرصه سلامت اذعان دارند که این دولت و وزارت بهداشت آن، یکی از بهترین تیم های مدیریتی پس از انقلاب در این عرصه را  به کار گرفته است. از چنین تیمی انتظار می رود که در وهله نخست برای هر تصمیمی به قدر کافی تامل و تعمق کند و سپس اعلام آن را بصورت شفاف در دستور کار خود قرار دهد. مروری بر اخبار آموزش پزشکی در یک سال گذشته ما را به فهرست بلندبالایی از تصمیماتی می رساند که پس از اعلام رسمی، تکذیب یا معلق شدند. از تاثیر دادن بیش از پیش معدل در آزمون دستیاری تا لغو قانون استریتی، از مصاحبه پس از آزمون دستیاری تا محدودیت سنی برای پذیرش دستیاران، همه و همه تنها گوشه ای از اخباری بودند که برای مدتی طرح شدند ونهایتا پس از مدتی یا به کل لغو یا فعلا متوقف ماندند. حال نوبت به پذیرفته شدگان مستقیم آزمون دستیاری است که طعم این گونه تصمیمات را بچشند. البته اینکه وزارت بهداشت، تصمیمات خود را به سرعت اعلام و به همان سرعت پس می گیرد، میتواند به حساب ضعف تصمیم سازی و اطلاع رسانی و از سوی دیگر به حساب انتقادپذیری و آغوش باز برای پذیرفتن اشتباهات گذاشته شود. اما هر چه که باشد برای دستیارانی که فشارهای فراوان و ناعادلانه مالی و کاری را تحمل می کنند، تحمل چنین تصمیمات نگران کننده ای چندان آسان نیست. امیدواریم چنان که از تیم زبده وزارت بهداشت انتظار می رود  تصمیم سازی با بررسی بیشترواعلام آن با شفافیت بیشتری همراه شود. این روزها دستیاران، خسته از فشارهای مالی و کاری چشم انتظار لغو این مصوبه ناعادلانه هستند و ما هم امیدواریم که لغو این مصوبه آغازی باشد بر پایان تصمیمات بی مقدمه و غافلگیرکننده در عرصه سلامت.