قائممقام وزیر بهداشت و درمان در امور دانشگاهها پنج ضعف بزرگ “پزشکی” ایران را تشریح کرد.
به گزارش صدای پزشکان به نقل از تسنیم، دکتر سیدحسن امامی رضوی که زمانی مسئولیت معاونت درمان وزارت بهداشت را در دوره وزارتی دکتر مرضیه دستجردی بهعهده داشت و هم اکنون نیز در دوره وزارتی سید حسن هاشمی سکاندار قائم مقامی وزیر بهداشت و درمان در امور دانشگاهها را بهعهده دارد، به تحلیل رتبه علمی ایران در منطقه و جهان در حوزه پزشکی پرداخت و اظهار داشت: بهلحاظ تولید پژوهشی در حوزه پزشکی در کشور و منطقه وضعیت خوبی داریم؛ در دنیا نیز در این حوزه از رتبه هفدهم برخوردار هستیم، همچنین بهلحاظ کمّی در حوزه آموزشی وضعیت قابل قبولی در منطقه و دنیا داریم.
وی در ادامه افزود: از لحاظ تولید نیروی انسانی پزشکی وضعیت خوبی در کشور وجود دارد اما بهلحاظ کیفی و تبدیل توانمندی دانش به توانمندی عملی وضعیت مطلوب نیست و باید فعالیت زیاد و جدیتری در این باره انجام شود، همچنین باید کیفیت نیروی انسانی بهلحاظ کارآمدی مورد توجه قرار گیرد، البته دوره جدید در وزارت بهداشت دوره ارتقای کیفیت آموزش است.
قائم مقام وزیر بهداشت و درمان در امور دانشگاهها به بیان نقاط ضعف در حوزه پزشکی کشور پرداخت و افزود: همکاری میانبخشی در حوزه پزشکی کم است، گروههای بینابینی آموزشی ــ پژوهشی کمی وجود دارد، کارها بیشتر در محور شخصی انجام میشود، تولیدات علمی بیشتر تکنفره است و کار جمعی کمتر انجام میشود، بهلحاظ کیفیت آموزش خدمت انتظار ما از نیروی آموزشدیده بیشتر است اما نیاز به تربیت افراد توانمندتری وجود دارد و بهلحاظ دارا بودن ملاکهای رعایت اخلاق پزشکی نیازمند به کار بیشتری هستیم؛ این مواردی است که در کیفیت حوزه پزشکی میتوان به آن اشاره کرد.
امامی رضوی با اشاره به اینکه در حال حاضر وزارت بهداشت برنامه خوبی در تحول و نوآوری در حوزه آموزش دارد، خاطرنشان کرد: برنامه مناسب در این باره تدوین و اجرای آن بهتدریج شروع شده است؛ امیدواریم که در دو سال باقیمانده دولت یازدهم و در طول برنامه ششم شاهد تحولاتی در حوزه آموزش باشیم.
پاسخ بدهید
3 نظر برای مطلب "پنج ضعف بزرگ پزشکی ایران به بیان قائم مقام وزیر بهداشت و درمان"
یکی از برنامه های تحول در آموزش بسیار ضروری جداسازی بیمارستان آموزشی از غیر آموزشی و کاهش تعداد بیمارستان های آموزشی است.متاسفانه زیاد بودن تعداد بیمارستان ها باعث افت شدید عملکرد آموزشی و تبدیل نیروی آموزشی(دستیار و اینترن) به نیروی کارمیشود.
کاستن از ساعات کار وکشیک های بیمورد واضافی دستیاران راهی مهم در تحول آموزش است.متاسفانه خیلی اوقات به جای آموزش فقط تمرین شب زنده داری میشود!
مشکل اینجاست که وظیفه تأمین سلامت جامعه و آموزش پزشکی با یک وزارتخونست. معلومه که چه خواهد شد؛ برای ارزان شدن درمان از نیروهای آموزشی استفاده که چه عرض کنم بیگاری کشیده میشود!
اگر وظیفه تربیت مهندس عمران رو هم بدهیم به وزارت مسکن،همین میشه که به جای روزی چند ساعت آموزش،روزی نیم ساعت آموزش اگر بدن و بیست ساعت کار مفت میکشن.