نظرات نویسندگان مهمان لزوما بازتاب دهنده نگاه صدای پزشکان نیست
نظامهای صنفی جهت تعدیل و بالانس بین نهادهای دولتی و بدنه صنفی فعال ایجاد میشوندتا به دور از تمایلات سیاسی و دولتی بانی ابراز نظرات بدنه و پل ارتباطی جمع با تصمیم سازیهای کلان باشند، انچه که نهادهای وزارتی و دولتی را به تعامل و همکاری با بدنه وا داشته در تصمیم گیریهای کلان بازوی کمکی برای خدمتگزارن دولت هستند.
کارکرد و موضع و اصول نهاد صنفی پیراهنی نیست که هر روز بوسیله یک گروه سیاسی یا تعریض دولتهاو یا به اقتضای سیاست های روز تغییر کند اهداف یک انجمن صنفی مشخص و حامل براورده شدن نیازهای صنفی و شغلی است که سیاست زدگی و پیروی از جو غالب اجتماع انرا از طبیعت ارمانخواه خود دور می کند البته ارمانخواهی هنگامی ارزشمند است که منطبق بر واقعیات و ظرفیتهای موجود تعدیل شده قدم به قدم تحلیل بررسی درخواست و پیگیری شود
خرد جمعی در کنار مشارکت عمومی و حداکثری در کنار رسیدن به این باور که تنها و تنها مشکلات از طریق مطرح شدن صنفی و تعامل با وزارتخانه و نیز بدون حذف اندیشه های متکثر صنف با اولویت دادن به خواسته های حداکثری مورد توافق و ارجح راهکشاست یک وظیفه مفروض در جامعه مدنی و دموکراتیک است.
اینها شعارهای ابدار و صرفا ژست یک نویسنده نیست اینها بدیهی ترین ارکان حرکت یک صنف است که نام بزرگترین انجمن صنفی مستقل غیر دولتی را در حالی یدک می کشد که در انتخابات مختلف حداقل میزان مشارکت را داشته است . اصولا سیاست زدگی و تابعیت از ارکان دولتی با چهره های غیر مستقل نظام پزشکی را در حدصادر کننده پروانه از دیدگاه برخی تنزل داده و وضعیت معیشتی و شغلی همکاران که نیازمند پیگیریهای مستمر گروهی است نادیده گرفته شده که مهمترین علت ان مغفول ماندن اهمیت وجودی ان از سوی همکارانی است که انفعال را پیشه کرده و زمین بازی را خالی کرده اند
تقلیل جایگاه نظام پزشکی به ارگانی برای صدور پروانه ها -چانه زنی و ورود به بحث مالیات -و ورود به عرصه تبلیغات پزشکان اگر چه وظیفه ذاتی این نهاد غیر دولتی است اما کمترین کارکرد این ارگان محسوب می شود در حالی که تبیین راهکارهای علمی و عملی برای بهببود شرایط کاری و احیای نقش پزشک در نظام سلامت و تاثیر گذاری مستقیم و هدفمند در طرحهای کلان اولویتهایی است که مغفول مانده و درسالهای اخیر طرح های مختلف سلامت هر چند تاثیرات مناسبی را حداقل در اقشار پایین دستی اجتماع و دسترسی انان به خدمات ارزان در پی داشته که شایسته تقدیر و ارج نهادن و دیده شدن است ولی بخش خصوصی در این بین به عنوان ارگان مهمی که خدمات در خور و شایسته ارایه می داده همواره با نوعی تزلزل در پی ریزی برنامه های بلند مدت از یک سو و گرفتن توان رقابت از این بخش با بخش دولتی روبه روبوده و نظام سلامت بیشتر به جای محوریت بر پزشک عمومی و داشتن پروتکلهای مدون و کم هزینه به سمت تخصص محوری حرکت کرده و نابرابری در توان و درامد اقتصادی پزشک عمومی روزبه روز شکاف طبقاتی را در جامعه پزشکی همراه داشته است جایی که ورود نظام پزشکی به عنوان یک ارگان مسقل و بهره گیری از تمام توان خود در جهت احقاق حقوقی که روز به روز کم رنگ تر می شود خالی به نظر می رسد
از سویی مشارکت حداقلی همکاران زمینه را برای حضور غیر مستقلها و وابستگان بیمه ای و مدیران ارشد دانشگاهها هموار کرده اتاق خلوتی جهت مصالحه بیشتر با شرایط موجود ایجاد کرده و اتاق فکر مستقل با مشارکت حداکثری را به ارزویی دور مبدل ساخته است
ادامه دارد …
