زمانی که وزیر محترم بهداشت و معاونین ایشان هیچ علاقه‌ای به استفاده از نیروهای جوان و نزدیک به قشر دانشجو کشور ندارند و حتی خبری از مشورت و تعامل با این قشر شنیده نمی‌شود، وقتی وزارت‌خانه دولت اعتدال و امید در جواب به اعتصاب دستیاران پاتولوژی راهکاری بهتر از تعلیق و تنبیه ندارد، وقتی می‌بینیم در این وزارت‌خانه دغدغه‌ای مبنی بر فشار کاری بالای دستیاران و سطح پایین آموزش در بیمارستان‌ها وجود ندارد، چگونه می‌توان انتظار و امید به بهبود وضع فعلی داشت.
در شرایط کنونی تنها جایی که رای من به عنوان یک پزشک جوان و دستیار دیده می‌شود انتخابات پیشرو نظام پزشکی است. جایی که در همین لحظه لیست‌هایی صرفا با رنگ و بویی سیاسی منتشر شده است ، اسم افرادی در این لیست‌ها به چشم می‌خورد که نگرش و دیدگاهی مشابه با مسئولان حال حاضر دارند. افرادی که سال‌ها از قالب دانشجو خارج شده‌اند و اکنون به منفعت‌های شغلی و سیاسی خود فکر می‌کنند. کسانی که دیدگاهشان خود علتی بر مشقت‌های حال حاضر دستیاران است.
تجربه و شناخت از شرایط پزشکان مهم و اساسی است ولی آن چیزی که در شرایط فعلی برای ما لزوم دارد حضور پزشکان جوان و دستیاران در سازمان نظام پزشکی و سطوح بالای تصمیم گیری است تا شاید ذره‌ای از مشکلات این قشر، که بار اصلی درمان کشور بر دوش آنهاست دیده شود.
سازمان نظام پزشکی بزرگترین و قدیمی‌ترین سازمان غیردولتی در ایران است و باید از سیاسی کردن و جناحی کردن آن پرهیز شود. سهیم بودن در انتخاب اعضای این سازمان و رای دادن به پزشکان جوان در شهرها مسلما در دسترس ترین راه برای بیان دیدگاه این قشر زحمت کش است.
پاسخ بدهید
اولین نفری باشید که نظر می دهید