گفتگوی اختصاصی صدای پزشکان با محمد دیانت، رتبه سوم آزمون دستیاری ۹۴: خستگی و ناامیدی برای همه هست ایمان خود به موفقیت و توکل به خدا را از دست ندهید!

امیرافراز فلاح:

وقار و متانت دو صفتی است که بسیاری بیش از هر چیز، محمد دیانت را با آنها می شناسند. محمد بر خلاف تصویری که بسیاری از ما درباره رتبه های برتر آزمونی مانند رزیدنتی در ذهن داریم، نه گوشه گیر بود و نه غیراجتماعی. اتفاقا هم اهل تفریح بود و هم اهل ورزش. علاوه بر این محمد همیشه نسبت به آنچه که در اطرافش چه در دانشگاه و در جامعه می گذشت، حساس و مطلع بود و البته پیگیر. با شنیدن رتبه سوم او در آزمون رزیدنتی با او تماس گرفتم تا هم تبریکی گفته باشم و هم گفتگویی درباره این آزمون وموفقیت او داشته باشیم.

محمد اول از همه اینکه فکر میکردی این رتبه رو بیاری؟

والا قبل از امتحان با اینکه خیلی زحمت کشیده بودم ولی چون ابزاری برای سنجش خودم نداشتم دقیقا نمی تونستم پیش بینی کنم که چه اتفاقی قراره بیوفته اما از امتحان که بیرون اومدم خیلی راضی بودم و احساس می کردم که احتمالا نتیجه خیلی خوبی بگیرم.

برای خیلی از مخاطبان ما جالبه که بدونن تو از کی درس خوندن برای این امتحان رو شروع کردی؟

قبل از پره چند ماهی رو خوندم و بعد تو مدت اینترنی هم فایل های صوتی درس ها رو گوش میکردم و در عین حال، درس هم میخوندم. ولی تقریبا میتونم بگم از یک سال و چند ماهی قبل از امتحان بطور جدی شروع به خوندن کردم.

میتونی برای ما بگی که از چه کتابهایی برای آماده کردن خودت استفاده می کردی؟

من همه مینورها رو از کتابهای دکتر کرمی خوندم بجز رادیولوژی که برای اون رو از گایدلاین استفاده کردم. در مورد ماژورها هم باید بگم که زنان رو از کرمی، داخلی و جراحی رو از پارسیان و اطفال رو از سروش فرزانگان خونده بودم.

در مورد کتابهای تست چی؟

در کنار نمونه سوالای گزینه برتر از کتابهای Think & Learn مووسسه دکتر مجتبی کرمی به صورت گزینشی هم استفاده کردم. این اواخر هم شروع کردم به زدن تستهای چند دوره از قطب های پره انترنی. بویژه بیشتر از همه مجموعه های زنان، اورولوژی، جراحی و ارتوپدی رو که دکتر کامران احمدی بصورت منسجم منتشر کرده بود، فرصت کردم که بزنم.

بیشتر توی کتابخونه درس میخوندی یا تو خونه؟

من بیشتر عادت داشتم که تو خونه درس بخونم. البته گاهی که فشار و استرس بیشتر می شد، برای استراحت سعی میکردم محیطم رو عوض کنم. گاهی حتی یه روز رو میرفتم باشگاه انقلاب و یه جا گیر میاوردم و مینشستم به تست زدن یا فایلهای صوتی رو گوش می کردم. اینطوری تلاش می کردم از اون فشار و استرس، کمی فاصله بگیرم.

راستی محمد میدونم که همیشه اهل ورزش بودی، تو این مدت فرصت داشتی مثل قبل ورزش رو ادامه بدی؟

آره اتفاقا میخواستم روی همین موضوع تاکید کنم. من توی این مدت تقریبا هفته ای نبود که دو شب یا بیشتر برای ورزش از خونه بیرون نرم. هر وقت که فرصت می کردم استخر میرفتم ولی بیشتر مواقع توی پارک نزدیک خونه میدویدم. ظاهرا شاید به نظر برسه که این کار مقداری از زمان درس خوندن رو میگیره اما تجربه من نشون میداد که شاید کمی زمان بر باشه ولی از یه طرف استرس فرد من رو کم میکرد و از طرف دیگه تمرکز و توان یادگیریم رو بالا می برد. من حتما ورزش کردن رو به همه دوستانی که میخوان خودشون رو واسه این امتحان آماده کنن توصیه می کنم.

توصیه دیگه ای برای همکارانی که خودشون رو برای امتحان آماده میکنن نداری؟

یه مساله که واقعا به من کمک کرد و از نظر من میتونه برای همه کمک کننده باشه، گوش کردن به فایلهای صوتی درس های مختلفه. این فایلهای صوتی از نظر من واقعه می تونه کمک کننده باشه،چون هم شنیدن مطلب به خاطر آوردنش رو آسون تر میکنه و هم اینکه بعضا در این فایلها روی مطالبی تاکید میشه که شاید قبلا فکر نمی کردم مهم باشه.البته دوستانی که ۲ سال تا ازمون فرصت دارند بیشتر می تونند ازش استفاده کنند

هیچ وقت پیش میومد که واقعا خسته و ناامید بشی؟

آره بارها پیش میومد! باید بگم خستگی و ناامیدی برای همه هست چرا که این امتحان به هر حال یه امتحان پرفشار و پر استرسه. بخصوص که بر خلاف کنکور سراسری هیچ روش مطمئنی برای سنجش خودت نداری و این باعث میشه که ندونی کجا ایستادی. هر وقت که ناامید و نگران می شدم سعی می کردم با ورزش و تغییر محیط، حال خودم رو بهتر کنم. نهایتا اینکه سعی کردم ایمان خودم به موفقیت رو هیچ وقت از دست ندم و به خدا توکل کنم.

بعنوان آخرین سول دوست دارم نظرت رو درباره انتقادات و بحثهایی که این روزها تو جامعه درباره پزشکان به راه افتاده بدونم؟

به نظر من این موج تازه ای که علیه پزشکان به راه افتاده یه مساله گذراست. من اعتقاد دارم که این انتقادات بعضی هاشون ریشه در واقعیت دارن و در واقع بعضی مشکلات قابل کتمان نیست. اما سوال اصلی اینه که آیا ابعاد مساله به این صورتی که الان داره توجامعه تبلیغ میشه هست یا نه؟ به نظر من نیست و رسانه ها و مردم هم به تبع اونها، موضوعی محدود رو به همه پزشکان تعمیم دادن که از دید من اصلا کار صحیحی نیست. در عین حال فکر میکنم گاهی بد نیست ما پزشکان هم با سعه صدر و سکوت از کنار موضوعاتی مثل پخش طنز تلویزیونی بگذریم تا حداقل خودمون باعث دامن زدن به این ماجرا نباشیم. نهایتا باز هم میگم گه از نظر من این یه موج گذراست که دیر یا زود آروم میگیره.

ممنون از وقتی که در اختیار صدای پزشکان گذاشتی.

من هم از شما تشکر می کنم و برایتان ارزوی موفقیت می کنم.