گفت و گویى با ایمان قاضى رتبه برتر آزمون دستیارى ١٣٩٧

ایمان از آن دست بچه هایی هست که همیشه به لحاظ درسی خوب بوده ولی برخلاف کلیشه توی ذهن ما، کاملا اجتماعی و معاشرتی هم هست. اهل تفریح و ورزش است. به شدت فوتبالی و آرسنالی دو آتیشه است. اهل سفر و طبیعت گردی هم هست. وقتی رتبه ها اعلام شد خیلی خوشحال شدم که ترکونده و سریع قرار مصاحبه باهاش گذاشتیم.

• سلام ایمان. تبریک میگم. خودت فکر میکردی نمره ۵۱۷ و توی زیرگروه های مختلف رتبه ۳ تا ۵ بیاری؟
قبل از امتحان هر آدمی علاقه داره که رتبه اش خوب بشه. من زیر ۲۰-۳۰ میخواستم و بعد از اینکه امتحان را دادم و صحیح کردم به زیر ۱۰ فکر میکردم. برام مهم این بود چیزی که میخوام قبول شم و دستم باز باشه.
• از این که رتبه ۱ نشدی ناراحت نشدی؟
آدم همیشه طمع میکنه، وقتی خوب میشه میگه کاش اون ۴ تا سوال رو هم درست میزدم و بهتر میشدم. ولی از خودم راضیم.
• چند تا سوال درست و غلط و نزده داشتی؟
یک سوال نزده و ۲۰ تا غلط داشتم.
• اگر تمایل داری رتبه کنکور و علوم پایه و … هم بگو.
کنکور ۴ منطقه ۱۴ کشوری، علوم پایه ۶ کشوری و پره انترنی در دانشگاه ۱۰ شدم.
• چه رشته ای می خوای انتخاب کنی؟
پلنم از قبل چشم یا رادیولوژی بود. الان بیشتر به سمت رادیو تمایل دارم.
• از اول که وارد رشته پزشکی شدی به این رشته علاقه داشتی یا شرایط طوری بود که پزشکی را انتخاب کردی؟
خودم پزشکی را دوست داشتم. شاید اگر دندانپزشکی میرفتم خیلی راحت تر بود، ولی دوست نداشتم. با توجه به تجربه ها و مشورت ها تصمیم گرفتم در مسیر علایقم باشم.
• بعضی از افراد که از اول پزشکی دوست دارند، نوروسرجری و جراحی قلب خیلی دوست دارند. تو به این رشته ها یا چیزی دیگری علاقه نداشتی؟
نه از اول علاقه ای اینچنینی نداشتم. ولی در طول مسیر علاقه داشتم رشته ای انتخاب کنم که هم کلینیک داشته باشد و هم intervention داشته باشد، در واقع جراحی یا کلینیک صرف نباشد . قلب و چشم و تا حدودی رادیولوژی اینطوری هستند .
• پشیمون نیستی از اینکه پزشکی آمدی؟
من چون خودم انتخاب کردم پشیمون نیستم. ولی خب آدم واقعا تا ته پزشکی برسه، مستهلک میشه. مثلا تو کشیک هستی ولی دوستت درسش تموم شده و در حال کار است.
• چرا به فکر رشته های ماژور مثل داخلی و جراحی نیستی؟
به خاطر شرایطش و آیندهاش. در واقع بهایی که به داخلی باید داده بشه، شاید اینجا داده نمیشه و مطمئنا کسی که میخواد بره داخلی بعدش میخواد فلوشیب بگیره و قوانین فعلی قابل پیش بینی نیست و تضمین نمیکنه که بشه مسیر را تا آخر رفت. و مسیر هم طولانی تر هست. اگر درآمد و پرستیژ کاری تقریبا با هم برابر بودند، قطعا هرکس دنبال علاقه میرفت ولی خب شرایط الان اینطوری نیست. یک مسئله دیگر هم این است که وقتی وارد یک رشته میشی، به جایگاه علمی قبلی خیلی توجهی نمیشه و تو قاطی اون مجموعه میشی.
• الان رشته هایی مثل رادیو خیلی ترند هستند. این که توی این رشته وارد شی و این رقابت همینجوری ادامه پیدا کنه اذیتت نمیکنه؟
بنظرم رقابت بهتره. جو رقابت باعث میشه بیشتر تلاش کنی و بهتر پرورش پیدا میکنی.
• یک مسئله مهم اینه که خسته نشیو فکر میکنی ۴ سال بعد برای امتحان بورد یا اتند شدن، همین انرژی داشته باشی؟
با توجه به قوانین فعلی خیلی علاقه ای به اتندی ندارم. ولی رادیولوژی خوبی که دارد هنوز بورد و فلو خیلی مهم و بولد نیست.
• تو این ۷-۸ سال هیچ وقت به مهاجرت فکر کردی؟
هرکس امکانات و ظرفیت خودش را دارد و مهاجرت هم کار سختی است . حتی برای کسی که ساپورت می شود و تامین هم هست باز هم سخته. خودم خیلی بهش فکر نکردم و بستگی به شرایط فرد دارد. کسی که میخواد USMLE بدهد مطمعنا انقدر خفن هست اینجا هم نتیجه خوبی بگیره!
• برای امتحان رزینتی از کی شروع کردی؟
از اواسط خرداد ۹۶ شروع کردم که همزمان بخش هم داشتم. تا اواسط مهر بخشم تموم شد. موقع بخش نمیشد پیوسته مطالعه کرد ولی از وقتی که آف میشی میشه یه برنامه منظم داشت.
• این انگیزه ای که باعث میشه آدم پای درس بمونه و از خیلی چیزها بزنه، برای تو چی بود؟
اون هدفی که آدم داره، چه بخواد رشته ای قبول شه و چه الان تلاش کنه اونچیزی که دوست داره بهش برسه، بعدا راحت تر باشه.

• فعالیت های جانبی به جز درس داشتی؟
تابستان ۹۶ کلاس زبان انگلیسی میرفتم، ورزش هم میرفتم و اهل طبیعت گردی هم بودم. حتی در زمان مطاله جدی هم برای رزیدنتی، چون اون یکنواختی درس اذیت میکرد هفته ای دو روز ورزش میرفتم. کوه هم در زمان اینترنی میرفتم.
• به کسی که میخواد درس را شروع کند توصیه میکنی چجوری درس بخونه؟
دروس ماژور را بیسیک تر سوال میدهند و چون ممکنه سوال ریز بدهند حتما باید درسنامه را بخواند. مینور ها هم جا داره روش وقت بگذارند، مثلا در ازمون پره انترنی ۶۰ درصد غلط های من در مینورها بود ولی در این ازمون مینور هام خیلی پیشرفت کرد. اگر روی مینور وقت بگذاری، در رتبه خیلی تاثیر میگذارد؛ همه داوطلبان بیس ماژور را دارند.
• در دوره استاجری چه مطالعه ای داشتی؟
فقط جزوه میخوندم.
• برای امتحان استرس نداشتی؟
اگه بگم استرس نداشتم دروغ گفتم. یه استرسی را همه دارند که چی میخواد بشه و باید مدیریتش کرد.
• ناامید و خسته نشدی؟
تهش همه افراد خیلی روحی و جسمی خسته میشن و هرچی میخونی میبینیباز هم از برنامت عقبی.
• در ۱۰ روز آخر چکار میکردی ؟
نکاتی را در دفترچه یادداشت کرده بودم و همچنین از سوالات مهم عکس گرفته بودم برای چند روز آخر. اما فقط رسیدم دفترچه را بخونم که کامل پوشش داد.
• با موسسه و سامانه خاصی پیش نرفتی؟
نه، زماش را نداشتم. ولی خودم از خودم آزمون میگرفتم. آزمون های پرهاینترنی اخیر و دستیاری های دوساله اخیر را زدم.
• زمان مطالعات چقدر بود؟
به صورت مفید و میانگین روزی ۹ ساعت درس میخوندم. از ۸ ساعت تا ۱۰ ساعت متغیر بود.
• برای این موفقیت دوست داری در وهله اول از کی تشکر میکنى؟
مطمئنا از مادرم که بسیار ساپورتیو بود و آرامشی ایجاد کرد که بتونم درس بخونم.
• به عنوان کسی که در ازمون دستیاری موفق بودی و ثابت کردی مهارت آزمون دادن داری، اگر خودت مسئول بودی چه تغییری در آزمون ایجاد میکردی؟
قبلا بحث تاثیر آزمون های دیگه مثل پره و غیره بود. اما به علت قطبی بودن نمیشه انجام داد و تاثیر معدل هم ناعادلانه است. سعی میکردم سیستم فعلی آزمون را استانداردتر کنم.
• به عنوان یک فارغ التحصیل پزشکی عمومی، فکر میکنی آمادگی کار به عنوان GP را داری؟ در دوره اینترنی و استاجری چیزی بود که اذیتت کنه؟
قطعا نه، ما خیلی کار جنرال را یاد نمیگیریم. شاید خیلی نکته ها را به صورت تئوری بلد باشیم، اما هندل کردن مریض را بلد نیستم. این تواناییای هست که با کار کردن به دست میآید و کمکم اعتماد به نفس کار کردن به وجود میآید. مخصوصا در بیمارستان های دانشگاه ما که فوق تخصصی هستند و بیماری های نادر بیشتر از بیماری های شایع، مهم هستند.
در واقع مریض ها خیلی نادر و یچیده اند و با مریض های جنرال برخورد چندانی نداری که برای دوران استاجری خوب نیست. در اینترنی هم خیلی مسئولیتی نداری و بیشتر نقش پادویی داری و مستقلا مریض را هندل نمیکنی. شاید در شهرهای کوچک GP بهتری فراغ التحصیل شوند . هرچه قدر در اینترنی مسئولیت بیشتری داشته باشی بیشتر کمک کننده است. بهترین راه این است که اینترن تحت نظارت رزیدنت و اساتید بیماران را بتواند هندل کند .
• در دوران دانشجویی کار دانشجویی دیگری کردی؟
نه، کار دانشجویی خاص دیگری نمیکردم.
• الان در جامعه نسبت به جامعه پزشکی انتقاداتی پیرامون خلاق حرفه ای مطرح هست، بنظرت این انتقادات چقدر وارد است؟
بعضی صحبت ها سیاه نمایی است و انتقاد ناحقی است. اما وقتی سیستم مشکل داشته باشه، حمایتی که باید انجام نشه و پاداشی به آدم اخلاقی و درست کار داده نشود؛ قاعدتا کسی که اخلاق و قانون را رعایت میکند دلسرد میشود. در کنارش کسی که قانون را دور میزند به نوعی خودش به خودش پاداش میده. شاید نهایت عملِ یک فرد خیلی اخلاقمدار این باشد که کار غیر اخلاقی نکند.
فکر میکنم در کل نسبت به متوسط جامعه اخلاقی تریم. ولی خب هرجایی که مسائل مادی و پول مطرح است زمینه فساد هم به وجود می آید. با ابزار قانون و حمایتهای لازم، میشه جلوی کار غیراخلاقی را گرفت . مثلا رزیدنتی که فشار کاری زیادی دارد و حمایت مالی ندارد ممکن نتواند در حداکثر اخلاقی خود کار کنه. در حالی که اگر از نظر مالی آرامش داشته باشد وظیفه خودش را بهتر انجام میدهد.
• الگویی داشتی که در پزشکی الهام بخش باشند؟
اونطوری که کسی را بت کنم نه؛ ولی هستند افرادی که جنبه های خوبی داشتند. مثلا دکتر الیاسی نیا (استاد جراحی بیمارستان امام خمینی) برای دانشجویان خیلی دلسوز بودند و یا دکتر امینی (استاد اورولوژی بیمارستان امام خمینی) هم شخصیت خوبی داشتند.
• اهل ریسرچ و کار پژوهشی هم بودی؟
در حدی که آشنایی داشته باشم انجام دادم ولی دنبال رزومه پرکردن نبودم.
• به عنوان سوال آخر، توی این سال ها مدویس (صدای پزشکان) را دنبال میکردی؟
آره، مخصوصا خبرهای راجع به آقای تبریزیان و طب اسلامی و همچنین ترجمه مقالات مداسکیپ برام خیلی جالب بود.
• مرسی از وقتی که به من و صدای پزشکان دادی. میدونم این روزها سرت خیلی شلوغه. امیدوارم همیشه مثل امروز و دیروزت موفق باشی.