طی سالیان اخیر بحث های زیادی راجع به پدیده burnout یا همان فرسودگی شغلی ایجاده شده است. در کشور ما نگاه به دستیاران تخصصی پزشکی، کمتر نگاه به یک شاغل است و عموما حقوق آنان با توجیه این که آنان دانشجو هستند، نادیده گرفته میشود. به همین منظور برای بررسی میزان فرسودگی شغلی در دستیاران باید ناچار به متون کشورهای دیگر رجوع کرد.
سندرم فرسودگی با سه جز خستگی مفرط جسمی و عاطفی، کاهش عملکرد و دستاورد های شخصی و احساسات ناخوشایند درونی شناخته می شود. به طور کلی در مورد شیوع فرسودگی شغلی در میان دستیاران عدم اطمینان وجود دارد. (آمارهای مختلفی از ۱۷% الی ۷۴% وجود دارد.) همچنین ارتباط بین فرسودگی شغلی و جنسیت، سن، تخصص، و موقعیت جغرافیایی به طور دقیق معلوم نیست. در این مقاله متاآنالیز تلاش شده است که به صورت کمی و با تحلیل ۶۷۶ مطالعه مربوط از ۴۷ مقاله، خلاصه نرخ های شیوع جهانی فرسودگی شغلی در میان دستیاران، به تفکیک تخصص و عوامل دخیل در آن بررسی شود. در ابتدا تمامی داده ها درباره شیوع افسردگی و فرسودگی در میان رزیدنت ها تجمیع شد. از میان ۲۲,۷۷۸ رزیدنت، ۵۱% از آنان مبتلا به فرسودگی شغلی بودند. در زیرگروه های مختلف، بیشترین آمار فرسودگی مربوط به رشته رادیولوژی بود که ۷۷% از دستیاران آن رشته، فرسودگی را تجربه کرده بودند. پس از آن رشته های نورولوژی (۷۱%) و جراحی عمومی (۵۸%) قرار دارند. در مقابل رشته های روانپزشکی (۴۲%)، انکولوژی (۳۸%) و پزشکی خانواده (۳۵%) رشته هایی با کمترین شیوع فرسودگی شغلی هستند. در برخی کشورهای شرق آسیا که اطلاعات کافی از آن ها در دسترس بود، میزان فرسودگی ۵۷% تخمین زده شده است. در کشورهای اروپایی این عدد تنها ۲۷% گزارش شده است و در آمریکای شمالی ۵۱% است. طبق ان آمار به نظر می رسد در رشته های مختلف (چه رشته های جراحی و چه رشته های داخلی) میزان فرسودگی زیاد و قابل توجه است. هر چه قدر سن دستیار بیشتر باشد، میزان فرسودگی بیشتر است. همچنین در مردان به طرز معناداری از زنان بیشتر است.
مطالعات بالینی نشان می دهد که فرسودگی باعث می شود که میزان نسخه های اشتباه بیشتر شود، کیفیت خدمات پزشکی و رضایت شغلی پزشکان کمتر شود، روابط بین پزشکان را دچار اخلال می کند و همچنین پیش زمینه افسردگی و یا سومصرف موارد باشد.
در سال های اخیر به علت افزایش رقابت بین همکاران، بیشتر شدن بار کارهای بالینی و اداری و افزایش دادرسی های پزشکی، میزان فرسودگی شغلی نیز بیشتر شده است. هرچند این موضوع هنوز هم مورد غفلت مدیران و مسئولان است.
همچنین در میان سایر حرفه مندان سلامت، ۳۱% پرستاران مراقبت های اولیه دچار فرسودگی شغلی بودند. شاید علت کم بودن این عدد و همچنین شیوع کم فرسودگی در میان دستیاران پزشکی خانواده، برخورد طولانی مدت آنان با بیمارانی است که وضعیت پایداری دارند و اغلب در محیط و خانه های خود ویزیت می شوند. این امرباعث تقویت ارتباط بین آنان و بیماران می شود. اما در مقابل رزیدنت های که در بیمارستان بیماران حاد و ناپایدار را ویزیت میکنند بیشتر دچار فرسودگی می شوند و بیشتر نیز درگیر مسائل قانونی هستند.
“Prevalence of Burnout in Medical and Surgical Residents: A Meta-Analysis”
مترجم: دکتر حامد چراغعلی
منبع: https://www.mdpi.com/1660-4601/16/9/1479
پاسخ بدهید
اولین نفری باشید که نظر می دهید