به گزارش صدای پزشکان به نقل از خبرگزاری تسنیم، علی جعفریان رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران که چندی قبل مأموریتی دانشگاهی به ایالات متحده آمریکا داشت درباره کنجکاوی آمریکایی‌ها درباره طرح تحول سلامت ایران به تسنیم عنوان کرد: جامعه آکادمیک آمریکا از جهت طرح تحول سلامت خیلی کاری با این موضوع نداشتند منتها بنده به‌عنوان کارشناسی که با تعدادی از آنها صحبت کردم این طرح برایشان خیلی جالب بود و یک علامت سؤال‌هایی هم داشتند که برای آنان توضیح دادم چون آنجا هم یک تغییر و تحولی در سلامتشان از زمان رئیس جمهور اوباما شروع کردند و این موضوع برایشان موضوع روز بود.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: آمریکایی‌ها بیشترین تولید ناخالص داخلی یا GDP برای بهداشت و درمان هزینه می‌کنند ولی سلامتشان نسبت به کشورهای دیگر پایین است و مشکلاتی دارند و وضع خوبی ندارند. هر رئیس جمهوری که آنجا می‌خواهد سر کار بیاید باید یک برنامه بهداشت و درمان ارائه دهد و بدون آن حرفش پیش نمی‌رود.
جعفریان تصریح کرد: از بُعد پرداخت و دریافت عددهای ما با آنجا قابل مقایسه نیست به‌خاطر اینکه متوسط درآمد یک پزشک متخصص در آمریکا حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار دلار در سال است و این آمارها را سایت مشخصی اعلام می‌کند که آخرین آمار از این دست اطلاعات به‌طور متوسط درآمدی بین ۱۷۰ هزار دلار هست تا حدود ۴۰۰ هزار دلار که کمترین درآمد برای رشته‌های عفونی با ۱۷۰ هزار دلار بوده است و بیشترین آن نیز برای ارتوپدی که ۴۱۳ هزار دلار بوده است، بنابراین اگر درآمد متوسط کل را بگیریم حدود ۲۰۰ هزار دلار در سال می‌شود.
ی ادامه داد: حال ما در ایران در پزشکی اصلاً از این عددها نداریم و از طرفی هم مقایسه اعداد ما با آمریکایی‌ها کار درستی نیست. اختلاف آن‌قدر زیاد است که قابل بحث نیست. در ایران اتفاقی که می‌افتد این است که درآمد چند نفر خاص را که درآمد بالایی دارند ملاک قرار می‌دهیم برای درآمد کل پزشکان، کما اینکه اگر درآمد چند نفر بسیار پایین را ملاک درآمد قرار بگیریم، هم غلط است. ما در دانشگاه علوم پزشکی تهران، پزشکان تمام‌وقت جغرافیایی‌مان (پزشکان متخصصی که تمام‌وقت در دانشگاه کار می‌کنند) قبل از طرح تحول سلامت درآمدشان متوسط حدود ۷ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان بود. حال این آمار برای برترین دانشگاه علوم پزشکی ایران است که بهترین متخصص‌ها در آن مشغول فعالیت هستند.
جعفریان تصریح کرد: حالا اگر ما یک آدمی پیدا می‌کنیم که در بخش خصوصی ۳۰۰ میلیون تومان درآمد دارد نباید بگوییم که پزشکان ما ۳۰۰ میلیون تومان درآمد دارند. اگر می‌خواهیم مقایسه کنیم راه درست این است که اول درآمد در آمریکا را کنار بگذاریم و کشورهای حاشیه را ببینیم که یک ویزیت و یا یک عمل جراحی و در نهایت درآمد پزشکان در آنجا چقدر است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران در پاسخ به این پرسش “اگر بخواهیم چنین مقایسه‌ای کنیم کدام کشورها را می‌توانیم با ایران مقایسه کنیم؟” افزود: کشورهای همسایه ما همه بیش از این مقدار و رِنج هستند، به‌جز جاهایی مانند عراق که طب‌شان دولتی است و بیمار رایگان درمان می‌شود. اما آنجایی که تعرفه دارند و اعداد را اعلام کردند اصلاً با وضعیت درآمد در ایران قابل مقایسه نیستند، مثلاً یک ویزیت متخصص در ایران حدود ۳۰ هزار تومان است یعنی ۱۰ دلار؛ شما این قیمت را در هیچ جا نمی‌توانید پیدا کنید، زیرا ویزیت در کشورهای عربی از ۵۰ تا ۶۰ دلار به بالا شروع می‌شود، ترکیه را نمی‌دانم چند است. ولی آنچه شنیدم ۴ برابر اینجا بود (فکر کنم). بنابراین اگر می‌خواهیم مقایسه‌ای انجام دهیم منطقی‌اش این است که اگر ما می‌خواهیم یک آدم باانگیزه و باسواد و باهوشمان بیاید پزشکی بخواند و به مردم سرویس دهد باید “مابه‌ازایش” را هم درست کنیم، نمی‌شود بگوییم فقط فی سبیل الله کار کنند.
جعفریان ادامه داد: اگر پزشکی روحیه‌اش کمک به مردم نباشد نمی‌تواند پزشک موفقی باشد ولی جامعه هم باید “مابه‌ازایش” را درست ببیند تا آدم‌هایی که این پتانسیل را دارند این کار را بپذیرند، وگرنه ما کم نداریم کسانی که پزشکی را رها کردند و کار دیگری می‌کنند، بعد می‌گوییم چرا پزشک کم داریم. شاید پزشک عمومی کم داریم ولی بشمارید ببینیم چقدر از پزشکان عمومی ما دارند کار پزشکی می‌کنند و از آنهایی که کار پزشکی نمی‌کنند بپرسیم: چرا؟ کسی که رفته است هفت سال از بهترین دوران شیرین زندگی‌اش را در دانشگاه پزشکی گذرانده از ۱۸ تا ۲۵ سالگی؛ چرا حالا کار پزشکی را رها کرده است؟ یعنی این آدم هوش نداشته که رفته پزشکی را انتخاب کرده است؟!
وی درباره معضل زیرمیزی در ایران و اینکه آیا زیرمیزی در کشورهای دیگر وجود دارد، عنوان کرد: فرق دارد، بعضی جاها دارند، بعضی‌ها ندارند. یک جاهایی طب آزاد است، کشورهای دور و بر خودمان خیلی‌هاشون این‌طوری است، حساب کتابی ندارد. یک جاهایی هم حساب کتاب دارد که دو گروه هستند، بعضی‌ها فاقد تعرفه هستند زیرا یک سری کارها فاقد تعرفه هستند که توافقی است.
جعفریان در توضیح بیشتر درباره اینکه یعنی کشورهای دیگر نیز مانند ایران دچار معضل زیرمیزی پزشکان هستند، خاطرنشان کرد: بله، دارند، البته شدت و ضعف دارد. هرچقدر شما منطقی‌تر تعرفه تعیین کرده باشید و مکانیسم‌های دریافت و پرداخت شما درست‌تر باشد این آلودگی در آن کمتر خواهد بود.
