نظرات نویسندگان مهمان لزوما بازتاب دهنده نگاه صدای پزشکان نیست
ائتلافها شکل گرفته است. مرزها مشخص شده اند. برخی مواضع شفاف گرفته اند و برخی هم از شفافیت گریزانند و به ذکر کلیات اکتفا میکنند. برخی صراحتا از عدم دخالت دولتی ها و مدیران سابق در سازمان نظام پزشکی آینده میگویند و برخی هم به خاطر ارتباطات آشکار و پنهانشان با دولت و اتصال تشکیلاتی به مدیران فعلی وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی سعی میکنند در معرض سوالات اینچنین قرار نگیرند و یا پاسخ دوپهلو دهند تا ریزش آرا نداشته باشند و بدنه تشکیلاتی خود را در اردوی خود نگاه دارند.
تا چند روز پیش رقابت رسانه ای و سیستمی میان دو ائتلافی بود که بدنه سنتی تشکیلاتی داشتند. برخی از سیاسیون و مدیران اصلاح طلب با “لیست امید” به میدان آمدند، برخی سیاسیون و مدیران اصولگرا و اعتدالگرا هم با لیست “امید سلامت” ظاهر شدند. هردو از نام امید عاریه گرفتند به تصور اینکه این انتخابات هم بسان قبلی ها رقابت میان دو جناح سیاسی خواهد بود!
اما دو هفته مانده به انتخابات، اتفاق دیگری رخ داد! ائتلافی به نام “جبهه احیاء نظام پزشکی” اعلام موجودیت کرد و بلافاصله برنامه عملیاتی خود را برای اداره سازمان نظام پزشکی اعلام نمود! جبهه ای گمنام اما ظاهرا پرتعداد! ابهامها در مورد هویت اعضایش طولی نکشید و به مرور معلوم شد که بدنه پزشکان جوان و فعالین صنفی حرف مختلف پزشکی که انتقادات شدیدی به دولتی و سیاسی شدن نظام پزشکی داشتند دور هم جمع شده و برای تسخیر نظام پزشکی به تکاپو افتاده اند و نتیجه کارشان “جبهه احیاء نظام پزشکی” شده است!
اکنون زمین بازی تغییر کرده است. لشکر پیاده نظام عرصه بهداشت و درمان به جنب و جوش افتاده است. صدای اعتراض، انتقاد، مطالبه و شعار بلند است. چادر های ژنرالها هم شلوغ و پررفت و آمد است، معلوم نیست درون چادرها چه خبر است اما بدجور تکان میخورند!
آیا خیزشی در پیش است؟!
آیا سربازان تحت فشار و ناامید از عدالت و نرمش ژنرالهایشان، “آتش به اختیار” شده اند؟!
آیا سربازان خواهند توانست ژنرالهای عبوس و بی توجه خود را شکست دهند و زمام امور را بدست منتخبین هم نسل و همدرد خود بسپارند؟!
باید ماند و دید
