نظرات نویسندگان مهمان، لزوما منطبق با دیدگاه صدای پزشکان نیست.
چند سالی است به بهانه های مختلف که تازه ترین آن از دست دادن کارگردان بزرگ کشورمان عباس کیارستمی بود،هجمه های زیادی علیه پزشکان از طرف جامعه صورت گرفته و فشار اقتصادی،بی عدالتی های اجتماعی،نبود بیمه های درمانی مناسب و ارتباط مستقیم مالی بین پزشک و بیمار بر حساسیت مردم در رابطه با عملکرد پزشکان افزوده و باعث بدبینی کاذب آنان به این قشر فرهیخته گردیده که افزایش سالانه آمار شکایات علیه پزشکان گواه این مدعاست درحالی که آمار منتشر شده حاکی از این است که اکثر شکایات بی مورد بوده و ناشی از عدم آگاهی شاکی از بیماری،سیر و عوارض درمان است.گاهی نیز برخی پزشکان به جهت دخالت در مواردی که تخصصی در آن زمینه ندارند و محق دانستن خود باعث مطرح شدن اظهار نظرهای غیرکارشناسی و گمراه شدن بیماران می شوند.
آنچه مشخص شده این است که جامعه پزشکی نمی تواند از طریق روشنگری در رابطه با تلاش طاقت فرسا در پذیرش و تحصیل در رشته پزشکی و تخصص های آن،شرایط شغلی دشوار،پرخطر و پر استرس،اهمیت کار پزشکان در نجات جان انسان ها و … نگاه بیمارگونه جامعه را به این قشر ترمیم بخشد بلکه تنها راه حلی که جامعه پزشکی برای بازگشت دوباره اعتماد مردم پیش رو دارد تقویت نظام صنفی و تلاش برای تغییر سیاست های نظام سلامت و شرکت فعالانه در سازمان های مردم نهاد و کمپین های مختلف اجتماعی است. متأسفانه پزشکان ما به دلیل قرار گرفتن در سطوح بالای اجتماعی و اقتصادی،خود را بی نیاز از مشارکت در یک تشکل صنفی یا حضور در فعالیت های اجتماعی می دانند در حالی که بعضی از اقشار جامعه مانند سیاستمداران،ورزشکاران و هنرمندان با حضور در رسانه ها،شبکه های اجتماعی و کمپین ها،با مردم در ارتباط نزدیک بوده و باعث تقویت اعتماد جامعه به خود می شوند. همچنین سال هاست که حضور پزشکان در رسانه ها فقط محدود به مشاوره جهت تشخیص و درمان بیماری هاست که مخاطبین کمی را به خود اختصاص می دهد در حالی که در بسیاری از کشورها در رسانه ها از پزشکان در جهت ارتقای سلامت عمومی و افزایش آگاهی در مورد پیشگیری و کنترل بیماری ها استفاده می شود که همین امر تأثیر بسزایی در نگاه مردم به نقش اجتماعی پزشکان در سلامت دارد.
چند ماه قبل در نشستی با موضوع نقش جامعه پزشکان در آینده توسعه کشور،
دکتر محسن رنانی قدرت جامعه پزشکی را به آن ها یادآوری کرد و گفت:”هیچ حزبی در کشور به قدرتمندی نظام پزشکی نیست اما سازمان نظام پزشکی با داشتن حدود۲۲۰ هزار نفر عضو، به غیر از مسایل حرفه خود، به دیگر ماموریت های اجتماعی خود ورود پیدا نکرده است؛نظام پزشکی باید مسیر گذشته خود را بازنگری کند ونقش تازه ای رابرای خود تعریف کند.”
امیدوارم روزی فرارسد که ما پزشکان به قدرت و ارزش اجتماعی خود واقف شویم. تا آن زمان نباید انتظار داشته باشیم نگاه جامعه به ما ترمیم پیدا کند.
