در یک مطالعه مقطعی بزرگ مشاهده شد که درصد رضایت بیماران مبتلا به بیماری های اسکلتی عضلانی در طول دوره درمان با میزان تجویز اپیوییدها(مشتقات افیونی) برای آنها در ارتباط است. نویسندگان هشدار میدهند یافتههای این مطالعه لزوم بررسی این موضوع را بررسی می کند که آیا واقعاً ایجاد رضایت در بیماران برای سلامتی آنها سودمند است.
مصرف کنندگان اپیوییدهای متوسط و قوی ۵۵ و ۴٣ درصد بیشتر از سایرین از درمان خود راضی بودهاند.
دلایل این یافته ها روشن نیست اما غیر محتمل است که در ارتباط با کنترل شدن بهتر درد باشد.
افرادی که اپیوئیدها را مصرف کردهاند درد بیشتر و میزان سلامتی کمتری را گزارش دادهاند و نویسندگان نیز کنترل درد را در میان دو گروه تطبیق دادهاند.
محققین همچنین اضافه می کنند که میزان فروش نسخههای حاوی اپیوئیدها از سال ۱۹۹۹ در آمریکا ۴ برابر شده اما میزان کلی دردی که آمریکاییها گزارش میکنند کمتر نشده است.
با توجه به میزان کنونی سوء مصرف اپیوییدها این داده ها لزوم بررسی فوری این موضوع را نشان می دهد که آیا رضایت بیماران از درمان لزوماً برای سلامتی آنها سودمند است؟
همچنین این یافته ها وجود عامل رضایت بیماران در امتیاز دهی به بیمارستان ها را زیر سوال میبرد.
محققان برای این مطالعه از داده های پیمایش medical expenditure panel استفاده کردهاند.
در این پیمایش ابتدا به صورت پایه و سپس هر ۶ ماه به مدت ۲ سال شرکتکنندگان ارزیابی میشوند. نویسندگان از داده های طولی مربوط به سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴ را که مربوط به بزرگسالانی بود که خودشان آرتریت یا دردهای مزمن مفصلی را گزارش کرده بودند یا تشخیص یک بیماری اسکلتی عضلانی را داشتند استفاده کردند.
نمونه نهایی شامل ١٩۵۶۶ بزرگسال با بیماریهای اسکلتی عضلانی بود که ١٣.١٪ از آنها از نسخههای شامل اپیوییدها استفاده کرده بودند. میانگین سنی استفاده کنندگان ۵۴.٧ بود و میانگین سنی افرادی که اپیوییدها را مصرف نکرده بودند ۵٣.۴ بود.
۵۰٫۵% از مصرفکنندگان اپیوئیدها سطح سلامتی ضعیف و متوسط را گزارش کردند در حالی که این عدد در افرادی که اپیوییدها را مصرف نمیکنند ١٩.٧٪ بوده است.
به صورت مشابه۷۵.۵٪ از مصرف کنندگان اپیوئیدها سطوح متوسط تا بالای درد را گزارش کردند در حالی که این عدد در افرادی که اپیوییدها رامصرف نکرده اند ٣٠.۵٪ بوده است. (p< .001 برای هر دو مقایسه)
در یک تحلیل آماری تجویز اپیوییدها با ۳٢ درصد افزایش احتمال گزارش رضایت از روند درمان همراه بوده است. همچنین در این تحلیل سطح سلامتی متوسط تا ضعیف با رضایت بالاتر در ارتباط است.
با توجه به گرایش اپیوئیدها به ایجاد عوارض جانبی ناخوشایند و مشکلات سلامتی طولانی مدت مانند اختلالات عملکرد جنسی و اختلالات حرکتی و همچنین خطر ایجاد اعتیاد این یافتهها شگفت انگیز بودند. دو علت احتمالی افزایش رضایت در مصرفکنندگان میتواند این باشد که پزشک خواستهی بیماران برای تجویز داروها را پاسخ گفته و اینکه اپیوییدها توانسته اند اختلالات خُلقی تشخیص داده نشده را در این بیماران بهبود بخشند.
این مطالعه بر لزوم درک عمیقتر از رابطه بین رضایت بیماران و سلامت بهتر یا بهبود عملکرد تاکید می کند. همچنین در مدلی که سطح رضایت بیماران بر میزان پرداختی بیمارستانها مؤثر است تصمیم برای تجویز اپیوییدها میتواند پیچیدهتر باشد.
Ann fam med. published online January 8, 2018. Abstract
https://www.medscape.com/viewarticle/891079
پاسخ بدهید
اولین نفری باشید که نظر می دهید